بررسی اثربخشی توانمندسازی روانشناختی برسازگاری شغلی و سرزندگی پرستاران بیمارستان آپادانا شهراهواز

هدف پژوهش حاضربررسی اثربخشی اموزش توانمندسازی روانشناختی برسازگاری شغلی و سرزندگی پرستاران بیمارستان اپادانا شهراهواز می باشد نمونه اماری شامل 50نفر ازپرستاران بیمارستان شهراهواز بود که به روش نمونه گیری ساده تصادفی انتخاب شده و دردوگروه ازمایش و کنترل گمارده شدند ازهردوگروه به وسیله پرسشنامه سازگاری شغلی و سرزندگی پیش ازمون به عمل آمد سپس گروه ازمایش به مدت 5هفته هفته ای دوجلسه 90دقیقه ای درمعرض متغیر مستقل اموزش توانمندسازی روانشناختی قرارگرفت و گروه کنترل هیچ آموزشی دریافت نکرد طرح پژوهش نیمه تجربی بصورت میدانی ازنوع پیش ازمون - پس ازمون باگروه کنترل و اجرای ازمون پیگیری با فاصله یک ماه بعدازپس ازمون بود و برای تحلیل داده ها ازروش تحلیل واریانس چندمتغیری MANOVA درسطح معنی داری a=0/05 استفاده گردید نتایج بدست آمده نشان داد که اموزش توانمندسازی روانشناختی باعث افزایش سازگاری شغلی و سرزندگی پرستاران گروه ازمایش درمقایسه با گروه کنترل میشود p=0/001 و تاثیر اموزش موردنظر با توجه به نتایج ازمون پیگیری ازثبات لازم برخوردار بوده است

کلیدواژه ها:

توانمندسازی روانشناختی ، سازگاری شغلی ، سرزندگی