بهبود زیست تخریب پذیری پلی اتیلن ترفتالات با کوپلیمریزاسیون با اسید آدیپیک به منظور کاهش زباله های زیست محیطی حاصل از آن
محل انتشار: کنفرانس بین المللی محیط زیست و منابع طبیعی
سال انتشار: 1394
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 1,040
فایل این مقاله در 7 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
IENC01_212
تاریخ نمایه سازی: 5 بهمن 1395
چکیده مقاله:
افزایش بی رویهی تولید و عدم زیست تخریب پذیری پلاستیک هایمورد استفاده در بسته بندی مواد غذایی، صنعت و کشاورزی، توجهعام را به مشکل عظیم انباشتگی آلودگی محیطی که ممکن استبرای قرن ها باقی بماند، به خود جلب نموده است. با توجه بهمشکلات اقتصادی و بهداشتی بازیافت، تولید پلاستیکهای زیستتخریب پذیر تنها راه کاهش آلودگیهای ناشی از زباله های پلاستیکیاست. بنابراین با توجه به این که مواد تولید شده باید در طول مصرفمقاوم بوده و در انتها زیست تخریب پذیر باشند، محققان بر توسعه یکوپلی استرهای آلیفاتیک آروماتیک- برای حصول خواص مناسب با حفظ زیست تخریب پذیری تمرکز کرده اند. به دلیل کاربردگسترده ی پلی اتیلن ترفتالات در تولید الیاف نساجی، بسته بندیمواد غذایی، بطری ها، نوارهای سمعی و بصری و حجم بسیار بالایضایعات حاصله، در این پژوهش بهبود زیست تخریب پذیری اینپلی استر تجاری از طریق کوپلیمریزاسیون آن طی واکنش دومرحله ای استری شدن و پلیمریزاسیون تراکمی از منومرهای اولیه یاتیلن گلایکول، اسید ترفتالیک و اسید آدیپیک در راکتور ناپیوسته،به ترتیب در فشار و خلا بالا مورد بررسی قرار گرفته است. تشکیلکوپلیاستر آلیفاتیک- آروماتیک سنتز شده توسط اسپکتروسکوپی مادون قرمز تایید گردید. به علت کاربرد عمدهی PET در فیلم هایبسته بندی، استحکام کششی و میزان کشش نقطه ی شکست توسطآزمون کشش تعیین شد. کالریمتری روبشی- دیفرانسیلی باتعیین دمای ذوب، انتقال شیشه ای و بلورینگی، ارتباط بین ساختار،خواص حرارتی و زیست تخریب پذیری را نشان داد. تعقیب کاهشوزن نمونه ها در محلول سود 1 مولار و فسفات بافر با pH=7.5 دردمای 50˚C تمایل کوپلی استر مورد مطالعه به هیدرولیز و تخریبزیستی را نشان داد. در نتیجه حاصل شد توسط کوپلیمریزاسیونجزء آلیفاتیک و آروماتیک، تلفیقی از خواص حرارتی و مکانیکی بههمراه قابلیت تخریب را می توان به دست آورد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
مریم محمدی
دانشکده مهندسی پلیمر و رنگ، دانشگاه صنعتی امیرکبیر
مهدی رفیع زاده
دانشکده مهندسی پلیمر و رنگ، دانشگاه صنعتی امیرکبیر
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :