اثر محل قلمه گیری و تنظیم کننده های رشد گیاهی و ترکیب آنها بر ریشه زایی قلمه های چنار

درختان حاشیه خیابان ها از مهم ترین عناصر سازنده پوشش هایسبز شهری محسوب می شوند. درخت چنار با ویژگی های منحصر بهفرد خود در این راستا جای دارد. جوانه زنی چنار به وسیله بذر کم وضعیف می باشد. به همین جهت در این پژوهش از تنظیم کننده هایرشد (IBA و NAA) درسه محل برداشت قلمه (تنه، پا جوش وتاج) بر تعداد قلمه ریشه دار شده و تعداد جوانه در قلمه ریشه دارشده استفاده شد. هورمون IBA و NAA با غلظت های 0، 500، 1000 و 2000 و ترکیب مساوی NAA+IBA به کار رفت. اینپژوهش در نهالستان چغولگیر منابع طبیعی شاهرود در سال 1393در سه تکرار وهر تکرار شامل 30 تیمار ودر هر تیمار تعداد 30 قلمهبه اجرا درآمد.صفات مد نظر این پژوهش بعد از مدت یکسال پس ازکاشت قلمه ها اندازه گیری شدند. نتایج نشان داداثر متقابل تیمارهورمون و محل قلمه گیری بر تعداد قلمه های ریشه دار شده معنی-دار بود. قلمه های تهیه شده از قسمت تنه همراه با کاربرد 1000پی پی ام هورمون IBA بیشترین تاثیر را بر تعداد قلمه های ریشه دارشده نسبت به شاهد داشت. همچنین اثر اصلی تیمار هورمون و محلبرداشت قلمه بر تعداد جوانه در قلمه های ریشه دار شده معنی داربود. کاربرد 2000 پی پی ام هورمون IBA اختلاف معنی داری نسبتبه شاهد ایجاد کرد و قلمه های ریشه دار شده تهیه شد ه از پاجوشبیشترین تعداد جوانه را دارا بودند.

کلیدواژه ها:

چنار ، قلمه ، جوانه زنی ، ریشه زایی