ارزیابی نقش معماری اکوتوریسم در جهت کاهش آثار منفی زیست محیطی حاصل از گردشگری

امروزه با افزایش رشد جمعیت جهان، شاهد توسعه صنعت گردشگری، به عنوان عاملی در جهت رونق اقتصادی و اجتماعی کشورهاهستیم. گردشگری در بستری از محیط های طبیعی، فرهنگی و اجتماعی صورت می گیرد. محیط طبیعی شامل گیاهان، جانوران وزیستگاه هایشان می باشد. گسترش صنعت گردشگری اثرات منفی زیست محیطی را به همراه دارد. این صنعت تا کنون صدمات فراوانی برمنابع طبیعی و محیط زیست وارد کرده است. و رشد و توسعه این صنعت در صورت عدم وجود برنامه ریزی و مدیریت صحیح ممکن است، اثرات منفی جبران ناپذیری را به بار آورد. در مبحث طراحی و معماری، تاثیرات منفی محیطی می تواند با کارایی انرژی های تجدید پذیر،کنترل و مدیریت صحیح و استفاده از مصالح پایدار کاهش پیدا کند. در این پژوهش، به معرفی دیدگاه مسئولانه اکوتوریسم در برخورد باطبیعت پرداخته و سپس به بررسی نقش معماری اکوتوریسم به عنوان رویکردی از معماری در جهت طراحی اماکن تفریحی و توریستی در راستای حفظ پایداری محیط طبیعی می پردازیم

کلیدواژه ها:

اکوتوریسم ، گردشگری ، محیط زیست ، معماری