توسعه پایدار گردشگری و محیط زیست پایدار در ایران، راهکارها و چالش هامطالعه موردی(مدیریت، ارزیابی و آمایش سرزمینی در گردشگری شهری و روستایی)

اهداف: با هدف تدوین الگوی راهبردی مناسب برای توسعه ی گردشگری پایدار در ایران؛ با بررسی و مطالعه توصیفی و تحلیلی چند نمونه کار مناطقی که گردشگری پایدار در این مناطق بررسی و مطالعه شده است. سؤال اساسی تحقبق این است که الگوی راهبردیمناسب برای توسعه ی گردشگری پایدار که به توسعه ی پایدار منجر شود، کدام است؟روش ها: بر این اساس، تحقیق حاظر با بررسی های اسنادی و میدانی و نیز، روش شناسی توصیفی تحلیلی در ابعاد اقتصادی، اجتماعی، محیطی مورد بررسی قرار گرفته است. این تحقیق از نوع توصیفی-تحلیلی است که از طریق بررسی منابع مکتوب و جستجوی رایانه ای، مقالات علمی، در پیشینه نگاشته های مرتبط با موضوع تهیه و تنظیم گردیده است.یافته ها: توسعه گردشگری پایدار، توسعه ای است که در آن توازن و تعادل، حفظ ارزش ها و کیفیت اخلاقیات و اصول اقتصادی و نیز مزیت های اقتصادی همه به همراه هم دیده شده و کوشش می شود تا توسعه متعادل و همه جانبه جایگزین توسعه صرفا اقتصادی گردد. در این دیدگاه توسعه گردشگری با استفاده از منابع موجود به گونه ای است که ضمن پاسخ دادن به نیازهای اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی، سلامت حفظ محیط زیست، تعادل اقتصادی و رفاه مردم محلی را تامین کرد.نتیجه گیری: گردشگری پایدار سعی در تنظیم روایط بین جامعه میزبان، مکان گردشگری و گردشگران دارد چرا که این رابطه می تواند پویا و سازنده باشد و به دنبال تعدیل فشار و بحران بین این عناصر است تا آسیب های محیطی و فرهنگی را به حداقل رسانده، رضایت بازدیدکنندکان را فراهم کرده و به رشد اقتصادی ناحیه کمک کند.

کلیدواژه ها:

گردشگری پایدار ، الگوی راهیردی ، توسعه پایدار ، گردشگری روستایی ، جوامع محلی