بالانس بار با معماری بالانس کننده ی بار غیرمتمرکز دوسطحی برمبنای امضای وزن دار

هر تغییر و مفهوم جدیدی در دنیای فناوری، مشکلات و پیچیدگی های خاص خود را دارد. بهره گیری از رایانش ابری نیز از این قاعده مستثنا نبوده و چالش های فراوانی را پیش روی صاحبنظران این حوزه قرار داده است که از آن جمله میتوان به مواردی نظیر: بالانس بار، امنیت، قابلیت اطمینان، مالکیت، پشتیبان گیری از داده ها و قابلیت حمل داده ها اشاره کرد. سرویس های ابر مزایای قابل توجهی از نظر هزینه و کارایی در اختیار مصرف کنندگان قرار می دهند، که برای ارائه چنین سرویس هایی، برنامه های کاربردی باید بتوانند با کمترین وابستگی به زیرساخت سخت افزاری، اجرا شده و به آسانی منابع را به اشتراک گذارند، فناوریهای مجازی سازی و انتقال زنده برای این منظور نقش اساسی در رایانش ابر بازی می کنند.با توجه به اهمیت فرآیند بالانس بار در رایانش ابری، هدف این مقاله کار در این حوزه قرارگرفته است تا بتواند زمان اتمام آخرین کار را که پارامتری برایارزیابی بالانس بار است را با روش پیشنهادی بالانس بار، بهبود بخشد. ضمن اینکه روش یک سطحی با روش دو سطحی نیز مورد بررسی قرار گرفته است. روش پیشنهادی، بالانس کننده ی بار غیرمتمرکز با معماری دوسطحی می باشد که با پیکربندی روش الگوریتم امضای وزندار ترکیب می شود. در این روش برای تخصیص بارها به ماشین های مجازی از الگوریتم ژنتیک استفاده می گردد. شبیه سازی این معماری توسط شبیه ساز کلود سیم که مبتنی بر کتابخانه ی جاواست انجام می گیرد که نتایج بدست آمده از این شبیه سازی بیان کننده ی کاهش نرخ نقض توافق سطح سرویس و زمان اتمام آخرین کار می باشد.

کلیدواژه ها:

رایانش ابر ، بالانس بار ، زمان تکمیل آخرین کار ، توافق سطح سرویس