اثر گذاری دولت در بخش حمل و نقل بر رشد اقتصادی در ایران (1394-1352)

حمل و نقل از امور زیر بنایی و یکی از اجزای مهم چرخه تولید - مصرف محسوب می گردد و در فرایند رشد اقتصادی نقش بسیار مهم و تأثیرگذار دارد.تاثیری که حمل و نقل بر ساختار فضایی و کالبدی کشور می گذارد، باعث تمرکز و عدم تمرکز فعالیت های اقتصادی در مناطق مختلف کشور و در نتیجه رشد مناطق در دسترس و رکورد مناطق دور از دسترس می شود. بنابراین شناخت اهمیت به نقل، نقش وظایف آن در رابطه با فرآیند توسعه اقتصادی کشورها و همچنین چگونگی سرمایه گذاری در این بخش با توجه به اهداف توسعه اقتصادی امری ضروری محسوب می گردد. هدف این مقاله بررسی اثر سرمایه گذاری دولت در بخش حمل و نقل بر رشد اقتصادی در ایران طی دوره 1394-1352 می باشد بدین منظور از الگوی خود توضیح برداری با وقفه های گسترده (ARDL) استفاده گردید. به طور کلی نتایج حاکی از اینست که در کوتاه مدت سرمایه گذاری دولتی در بخش حمل و نقل اثری مثبت و معنی داری بر تولید ناخالص داخلی دارد. در الگوی رشد، کشش به دست آمده برای تولید ناخالص داخلی نسبت به سرمایه گذاری دولت در بخش حمل و نقل مثبت و معنی دار و برابر 0.08 می باشد بنابراین با توجه به مثبت بودن اثر سرمایه گذاری دولت در بخش حمل و نقل و رشد اقتصادی در ایران افزایش سرمایه گذاری دولت در این بخش پیشنهاد می گردد.

کلیدواژه ها:

زیرساخت حمل و نقل ، سرمایه گذاری دولت در حمل و نقل ، تولید ناخالص داخلی ، رشد اقتصادی ، الگوی خود توضیح برداری با وقفه های گسترده