بررسی نظریهها و مکاتب جامعهشناسی در برنامهریزی درسی

جامعهشناسی صرفاً پدیدههای اجتماعی را توصیف نمیکند، بلکه در پرتو نظریههایش به تبیین پدیدهها نیز میپردازد تا امکان نگاه ژرفتر به جامع ه و م سائل آن را ب رای م ا ف راهم کن د. در نظام آموزشوپرورش، برنامه درسی اصلیترین عنصر و بنیادیترین ابزار برای فراهم آوری دانش، تجربه و مهارت دانشجویان برای عرضه خدمات به جامعه است. نظامهایآموزشی رسالتها و اهدافی دارند که تعامل و یکپارچگی مؤلفهها و عناصر برنامه برای رسیدن به آنها ضروری است. مکتب اومانی سم محور وا صالت را به ان سان میدهد و برای خداوند هیچ اهمیتتی قائل نی ست و محور ا صلی این مکتب انسان واقع میشود. مکتب سوسیالیسم به دنبال عدالت اجتماعی و برادری و لغو مالکیت خصوصی و دولتی کردن اقتصاد است ولی نظامسرمایهداری به دنبال خ صو صی کردن اقت صاد ا ست. مکتب فرانکفورت بر این اعتقاد ا ست که مهارتهای انتقادی، تحلیل ارزشها و آگاهی از مسائل سیاسی و اجتماعی را در برنامهدرسی بگنجانند و دانشآموزان در قالب برنامهدرسی مسائل حکومتی و ملی را به چالش بکشاند. دیدگاه کارکردگرا در مورد جامعه توجه خود را به روشی معطوف میدارد؛ که بهموجب آن اجزای گوناگون جامعه حفظ ثبات کل نظام اجتماعی دارای کارکرد یا تأثیر مثبت میبا شد. مکتب نا سیونالی سم یا ملت باوری، نوعی آگاهی جمعی است، یعنی آگاهی به تعلق به ملت. این آگاهی را آگاهی ملی میخواننددر همین راستا در این پژوهش به بررسی نظریهها و مکاتب جامعهشناسی در برنامهریزی درسی پرداخته شده است.

کلیدواژه ها:

ناسیونالیسم ، سوسیالیسم ، مکاتب جامعهشناسی ، برنامهریزی درسی