مفهوم سازی گردشگری سلامت در ایران (مفاهیم، مدل ها و نظریه ها)

گردشگری پدیدهای است که از گذشته های دور مورد توجه جوامع انسانی بوده و بر حسب نیازهای متفاوت اجتماعی و اقتصادی به پویایی خود ادامه داده است. افزایش رشد بین المللی از یک سو و افزایش علاقه به مقصدهای گردشگری از سوی دیگر سبب شده است که روز به روز انواع بیشتری از گردشگری نظیر گردشگری فرهنگی، گردشگری مذهبی، گردشگری شهری، گردشگری روستا یی، گردشگری ورزشی، گردشگری سلامت و ... ایجاد شود. در میان حوزه های مختلف گردشگری، گردشگری سلامت و زیرمجموعه های آن به دلیل قابلیت و مزیت های رقابتی آنها از توجهی دوچندان برخوردار شده و رشد شتابانی را در میان انواع گردشگری از خود نشان داده است. این مقاله با ارائه چارچوب ها و مبانی تئوریک درصدد مفهوم سازی گردشگری سلامت در ایران است. این پژوهش، از لحاظ روش شناسی، توصیفی- تحلیلی و روش گردآوری اطلاعات، کتابخانه ای است. یافته های توقیق نشان می دهد که گردشگری سلامت از مهمترین شاخه های صنعت گردشگری است و دارای منافع اقتصادی و اجتماعی بالایی می باشد که در این فرایند مردم برای دستیابی به مراقبت های درمانی- بهداشتی و جراحی، سفر می کنند؛ به طوری که این مهم باعث گردیده سازمان های دست اندرکار در کشورهای مستعد بیش از پیش توجه خود را به این بخش از صنعت گردشگری جلب نموده و برای آن برنامه ریزی کنند. علی رغم اهمیتگردشگری سلامت، مفهوم صحیح و عمیقی از آن در ایران وجود ندارد و در ادبیات گردشگری و پزشکی مطالب زیادی پیرامون فهم موضوع ارائه نشده و هنوز ابهامات زیادی راجع به مفهوم گردشگری سلامت و زیرمجموعه های آن (گردشگری درمانی، پزشکی، صحت و ...) وجود دارد و حتی در برخی موارد، این اصطلاحات به اشتباه به جای یکدیگر استفاده می شوند. نتایج توقیق حاکی از آن است که ایران دارای نقاط قوت زیادی از جمله هزینه پایین و کیفیت بالای خدمات پزشکی، پزشکان زبده، تکنولوژی بروز و مناطق درمانی طبیعی برای جذب گردشگران سلامت است، اما با نقاط ضعف و چالش هایی نظیر ناهماهنگی بین سازمان های متولی گردشگری سلامت و برنامه ریزی نامناسب همراه است.

کلیدواژه ها:

گردشگری سلامت ، مفهوم سازی ، سازمان های مرتبط