تحلیل فضایی شاخص های توسعه بهداشتی و درمانی شهرستان های استان همدان با استفاده از تکنیک تاپسیس فازی

در جریان هرگونه تصمیم گیری اعم از برنامه ریزی، مدیریت، ارزیابی ویا کنترل چنانچه در طلب و جستجوی شرایطی مطلوب هستیم، باید درراستای ایجاد تعادلی منطقی و واقع بینانه بین مناطق به لحاظ برخورداری از امکانات و خدمات حرکت کنیم. گام اول درجهت چنین حرکتی شناختوضع موجود و امکانات و محدودیتهای آن است. روش مورد استفاده در این پژوهش توصیفی- تحلیلی و رویکرد حاکم بر آن کاربردی است. داده - های مورد نیاز با بهره گیری از آمار مربوط به سالنامه آماری استان همدان در سال 1389 استخراج گردیده و جهت ارزیابی شهرستانهای استان از لحاظبرخورداری از خدمات بهداشتی- درمانی از11 شاخص استفاده گردیده است. تحلیل داده ها با استفاده از تکنیک آنتروپی شانون و تاپسیس فازی(FTOPSIS) و با استفاده از نرم افزار Excel و SPSS صورت پذیرفته و به منظور ترسیم نقشه ها از نرم افزار Arc GIS استفاده گردیده است. یافته های تحقیق حاکی از آن بود که پراکنش شاخص های بهداشتی درمانی در پهنه استان همدان به صورت قطبی و ناموزون است و رابطه ای منطقی بینسطح جمعیت و سطح توسعه بهداشتی درمانی برقرار نیست به گونه ای که شهر همدان مرکز سیاسی اداری استان برخوردارترین شهر بوده و بقیهشهرستانهای استان در شرایط متوسط بالا و پایین و محروم قرار دارند. نتایج پژوهش ضرورت نگاهی عدالت محور در عرصه برنامه ریزی و تلاش برایایجاد استقرار فضایی بهینه تر این خدمات و شاخص ها را در سطح استان همدان بیش از پیش آشکار می سازد.

کلیدواژه ها:

توسعه یافتگی ، شاخص های بهداشت و درمان ، تاپسیس فازی ، استان همدان