کاهش توان گلیچ در مدارهای قابل پیکربندی

توان گلیچ توان از دست رفته و مصرف شده ای است که توان گلیچ حدودا نصف توان پویای مصرفی یک مدار قابل پیکربندی را تشکیل می دهد. گلیچ در واقع یک خطای گذرای سیستمی است که در بسیاری حالات کشف و حذف آن بسیار مشکل است.از آنجا که گلیچ ها با آمدن سیگنال ساعت رفع می شوند، اشکالی در رفتار مدارهای همگام (سنکرون) ندارند، اما موجب افزایش چشمگیر توان مصرفی پویا می شوند. این مقاله به بررسی راهکارهای کاهش توان گلیچ می پردازد.

کلیدواژه ها:

توان پویا ، گلیچ ، مدارهای قابل پیکربندی