ارزیابی فضایی توزیع خدمات آموزشی در راستای عدالت اجتماعی با استفاده ازشبکه دسترسی و مدل موران

در دهه های اخیر شاهد افزایش جمعیت و رشد توسعه فیزیکی و کالبدی ناموزون بسیاری از شهرهای ایران ازجمله شهر یزد براثر مهاجرت بوده ایم. که سبب پیدایش شکل گیری شهرک های حاشیه ای و ادغام روستاهای پیرامون به شهرها و همین مسئله باعث توزیع نامناسب شبکه زیر بنایی و خدماتی شهر گردید. ازاین رو، خدمات رسانی به جمعیت شهرنشین یکی از مباحث مهم در برنامه ریزی شهری است. توزیع متعادل و متوازن خدمات شهری برای شهروندان بر اساس جمعیت ساکن، سبب ایجاد نوعی عدالت اجتماعی و برابری در میان فضای شهری می گردد. بنابراین اندازه گیری عدالت اجتماعی از نظردستیابی ساکنین به فضاهای عمومی از جمله فضاهای آموزشی از نیازهای مدیریت شهری میباشد.. جهت آزمون فرضیه ، در چارچوب روش توصیفی- تحلیلی، داده های لازم از روش کتابخانه ای با توجه به در نظر گرفتن تقسیمات 8 گانه شهر یزد گردآوری شد و با استفاده از آماره موران دومتغیره با نرم افرازهای ArcGis10.1و GeoDa1.6.7.9 نحوه توزیع خدمات آموزشی در راستای عدالت اجتماعی تحلیل شد. که نتایج نشان دهنده نحوه توزیع خدمات آموزشی در سطح ناحیه شهر از لحاظ دستیابی ساکنین به خدمات مذکورعادلانه نبوده.