نقد و بررسی معماری بومی و علل گرایش به آن

در چند سال اخیر با رشد و گسترش معماری مدرن و ظاهر شدن نقص و کمبود های آن، معماران بر آن شدند تا این نواقص و کمبود ها را بر طرف کنند، لذا به معماری بومی روی آوردند. در این جا سوالی که به ذهن مخاطب خطور می کند این است که علل گرایش به معماری بومی چیست؟ برای پاسخ به این سوال می توان گفت در معماری بومی با توجه به به کارگیری اصول و سنت های قدیمی به روش امروزی، می توان این کمبود ها را برطرف کرد. در نتیجه معماری بومی به عنوان منبعی برای پیدا کردن راهکارهای رفع برخی نواقص وکمبودها و مشکلات حاصل از معماری مدرن و هم چنین هویت بخشیدن به ساختار جامعه در نقاط مختلف جهان نگاه می شد. بدین صورت، معماری بومی موجب رفع مشکلات حاصل از معماری مدرن شد. معماری بومی یکی از مسائل مهم و مطرح در جامعه امروزی است که در دوران اخیر به آن بی توجهی شده است. با توجه به جنبه های مثبت این نوع گرایش، توجه به این موضوع می تواند باعث ایجاد راهکارهای مناسبی جهت رفع خیلی از مسائل اقلیمی شود. از جمله این مسائل می توان به آسایش گرمائی و سرمائی، تعدیل هوا و . . . اشاره کرد. در واقع باید گفت در سال های اخیر، ساختن برای ساختن و نه ساختن برای زیستن مجالی را برای توجه به مقولاتی مهم و عمیق هم چون آسایش حرارتی و بدنه معماری در معماری و شهرسازی باقی نگذاشته است. در این پژوهش با استفاده از روش توصیفی تحلیلی ابتدا به معرفی معماری بومی پرداخته و پس از آن ویژگی های معماری بومی را بررسی می کنیم، سپس با استفاده از تحلیل مطالب، به تحلیل هدف مقاله می پردازیم. بدین منظور ضرورت گرایش به سمت معماری بومی و تاثیرات آن در ساختمان ها را بیان می کنیم. شناخت معماری بومی می تواند به منزله شناخت جامعه باشد، لذا لازم است این شناخت به طور کامل و دقیق صورت گیرد. به منظور جمع آوری این اطلاعات، تحقیقات اسنادی، میدانی و کتابخانه ای انجام شده است.

کلیدواژه ها:

معماری ، معماری بومی ، اقلیم ، هویت