بررسی رژیم های مختلف آبیاری بر عملکرد و اجزای عملکرد پیاز

پیاز در میان 15 سبزی که بوسیله سازمان فائو فهرست شده است از نظر اهمیت در رتبه دوم بعد از گوجه فرنگی و از نظر ارزش تولیدی در رتبه چهارم جهان قرار دارد. ایران 2/1درصد تولید جهان را به خود اختصاص داده است. ایران در منطقه خشک بوده و وقوع خشکسالی ممکن است بر عملکرد پیاز تاثیر داشته باشد. برای بررسی نقش رژیم های مختلف آبیاری و تنش بر عملکرد و اجزاء عملکرد پیاز، چهار رژیم آبیاری 40، 50، 60 و 70 میلی متر تبخیر از تشتک تبخیر مورد استفاده قرار گرفت. آزمایش در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با 4 تکرار انجام شد. کرت های آزمایشی شامل پوتومتر های با قطر 50 سانتی متر و عمق 90 سانتی متر بودند که در هر پوتومتر 12 نهال پیاز کشت(نشاء) گردید. تعداد برگ، ارتفاع بوته، وزن تر و خشک بوته و نسبت غده دهی، ارتفاع در سه زمان اواخر مرداد، اوایل و اواخر شهریور اندازه گیری شد. در هر سه تاریخ نمونه برداری تعداد برگ و ارتفاع بوته تحت تاثیر رژیم آبیاری قرار نگرفتند. لیکن وزن تر بوته ها با افزایش تنش آبی، کاهش پیدا کرد. وزن خشک بوته هادر هر سه تاریخ اندازه گیری تفات چندانی درشرایط تنش و غیر تنش نداشت. نسبت غده دهی با افزایش تنش آبی افزایش پیدا کرد. با توجه به نتایج بدست آمده و اثر مثبت تنش آبیاری بر نسبت غده دهی و به منظور تعیین حد مطلوب آبیاری(تنش) مطالعه بیشتری مورد نیاز می باشد.