مطالعه آیات کتیبه هشتی ورودی مدرسه خان بر مبنای تفسیر ملاصدرا از این آیات

معماری اسلامی جایگاهی ویژه در میان هنرهای ایرانی دارد. هنراسلامی به طور خاص، همواره دارای مفهومی باطنی است که نشاندهنده حقیقت هستی در عالم است. آثار معماری ایران همواره بهگونه ای نمادین مجسم کننده اعتقادات، باورها و مفاهیم آیینی واعتقادی آنان بوده است. پس از صفویه، تشیع دوازده امامی در ایرانرسمی شد. صفویه در تاریخ ایران، عصر شکوفایی اعتقادات شیعیاست. در عصر صفوی، به همراه گرایش های شیعی، تفکرات عمیقفلسفی، بالندگی یافتنده در این دوره، انطباق بسیاری میان معماری ودیدگاه هستی شناسانه آن عصر برقرار شد. فلسفه و تفکور شیعی درهنر این دوره نمود خاصی دارد و آثار مهمی را برجای گذارده است.در عصر صفوی و با رونق گرفتن هنر و معماری، معماران عصر صفویکوشیدند تا با حفظ ویژگی های معماری ایرانی، نوآوری هایی را درزمینه معماری به انجام برسانند. از جمله این ویژگی ها می توان بهدادن نقش نمادین به بناهای دارای کاربرد همگانی و بخشیدن باربصری ویژه به آنها اشاره کرد. مقاله حاضر با اتکا به نظر اندیشمنداندرباره کیفیات معماری ایران در عصر صفوی که بناهای این دوره راتمثیلی از فلسفه ایرانی اسلامی قلمداد نموده اند، سعی بر آن دارد تا از هشتی ورودی مدرسه خان و آ یات، نگاشته شده در آن، تاویلیبرگرفته از اندیشه صدرایی ارایه دهد تا بدین وسیله بازتاب اندیشهوی را در زمینه انسان کامل و حقیقت محمدیه در نماد پردازیمعمارانه این بنا آشکار نمایده شیوه پژوهش توصیفی تحلیلی میباشد و گردآوری اطلاعات مورد نیاز علاوه بر مطالعات کتابخانه ای، ازطریق مشاهده بنا صورت گرفته و به شیوه کیفی تجزیه و تحلیل ونتیجه گیری شده اند.