رابطه التزام عملی به اعتقادات اسلامی و کیفیت زندگی و رضایت از زندگی « دانشجویان دختر مقطع کارشناسی دانشگاه پیام نورقم»

کیفیت و رضایت از زندگی همواره از مباحث چالش برانگیز در حوزه های علوم اجتماعی و روانشناسی بوده اند و بحث از تأثیر التزام به اعتقادات دینی - اسلامی - در بهبود کیفی زندگی و ارتقای سطح سلامت روانی نیز به خصوص برای دین مداران و جوامع دین سالار مسئله ای قابل توجه است. هدف این پژوهش، بررسی رابطهٔ التزام عملی به اعتقادات اسلامی و کیفیت زندگی و رضایت از آن است. جامعهٔ آماری نیز دانشجویان دختر مقطع کارشناسی دانشگاه پیام نور شهر قم در سال تحصیلی ۹۴-۱۳۹۳ میباشند که. از میان آنها ۲۴۰ نفر به عنوان نمونه و به روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شدهاند. ابزار آزمون و مطالعه تحلیلی، مقیاس خود سنجی التزام عملی به اعتقادات اسلامی، مقیاس پرسشنامه کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی و برگه پرسشنامه رضایت از زندگی (SWLS) حیبر بوده است. طرح پژوهش نیز تحقیق غیر ازمایشی، از نوع همبستگی میباشد. تحلیل داده ها، با روشهای آماری ضریب همبستکی پیرسون و رگرسیون خطی و با بهره گیری ازنرم افزار تحلیل داده های آماری انجام گرفته است. تحلیل داده های پژوهشی نشان از وجود رابطه مثبت و معناداری بین التزام عملی به اعتقادات اسلامی و کیفیت زندگی جامعه آماری است.

کلیدواژه ها:

سلامت و بهداشت روانی ، التزام عملی ، اعتقادات اسلامی ، کیفیت زندگی ، رضایت از زندگی