ضرورت و روش های بهره گیری از فناوری های نوین در مستندسازی کاوش های باستان شناسی

امروزه اکثر هیات ها در کاوش های باستان شناسی خود از روش های ثبت و ضبط داده های کشف شده در قالب فرم های نوشتاری استفاده می کنند. حجم بالای داده ها و همچنین احتمال خطا در ثبت و ضبط نوشتاری، باعث پایین آمدن میزان دقت و صحت در ثبت آثار و گزارش های کاوش شده است. یکی از راهکاری های موثر که در دهه های اخیر باعث تحول عظیم در تحقیقات و مطالعات باستان شناسی گردیده است، کاربرد فن آوری های نوین و تجهیزات دیجیتال در ثبت و تجزیه و تحلیل داده ها است. و از آن میان مستندسازی سه بعدی با قابلیت های فراوان و نرم افزراهای قدرتمند شیوه ای مناسب برای مستندسازی داده های باستان شناسی است. از آنجایی که کارگاه های باستان شناسی دارای ماهیت سه بعدی هستند، تنها با بکارگیری نقشه های دو بعدی نمی توان به تجزیه و تحلیل دقیق موقعیت های سه بعدی نائل آمد. بر اساس این ویژگی ها در این طرح پژوهشی به معرفی و تبین قابلیت های سه بعدی سازی در شیوه های واقعیت مجازی، سیستم اطلاعات جغرافیایی، اسکن سه بعدی لیزری، فتوگرامتری برد کوتاه، مدل های پانورامیک و اسکن های سه بعدی با عکس، مدل های سه بعدی از فضاهای معماری، داده های فضایی کاوش و اشیاء یافته شده از کارگاه باستان شناسی پرداخته شده است. شیوه های فوق این امکان را برای باستان شناسان فراهم آورده که بتوانند با استفاده مستقیم از تصاویر سه بعدی، ویژگی های معماری و داده های حاصل از هرگونه کاوش را مورد ارزیابی قرار دهند و با تجسم بهتر از فضای واقعی اطلاعات بیشتری را در تجزیه و تحلیل داده های حاصل از کاوش بدست آورند.