بررسی تغییرات مالون دی آلدهید (MDA) به عنوان استرس اکسیداتیو متعاقب دریافت سطوح متفاوت پرتوهای یونیزان و غیر یونیزان در موش صحرایی

مقدمه: در حدود یکصد سال است که بشر می داند مواجهه با پرتوهای یونیزان برای موجودات زنده زیانبار بوده ودر مقادیر و شدت های کافی می تواند آسیب های زیستی غیر قابل برگشتی چون سرطان و حتی مرگ موجودزنده را به دنبال داشته باشد.مواد وروشها: تعداد 120سر موش صحرایی نر همخون در محدوده وزنی 250-300 گرم به طور تصادفی به 6 گروه -تقسیم شدند گروه اول به عنوان کنترل در نظر گرفته شد گروه دوم مقدار 0 میلی کوری تکنسیم دریافت کردندگروه سوم مقدار مشخصی از خاک رامسر رادیو اکتیو در قفس هایشان قرار داده شدگروه چهارم به مدت 1 هفته روزی 1/5ساعت در مجاور یک دستگاه پرتابل وای فای برند ایرانسل قرار گرفتند گروه پنجم به صورت ترکیبی خاک رامسر و وای فای دریافت کردند و گروه ششم تکنسیم و وای فای دریافت کردند از قلب موشها 2 سی سی خون گرفته شد و جهت آزمایش به لابراتوار ارجاع شد کلیه داده های بدست آمده در برنامه SPSS ورژن 20وارد شدند و مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. از آمار توصیفی جهت توصیف گروه های مختلف استفاده گردید. جهت بررسی و مقایسه گروه های مختلف از آزمون آماری تحلیل واریانس One-way ANOVAاستفاده گردید.یافته ها :مقایسه میانگین سطوح ADM اندازه گیری شده در گروه های مختلف. افزایش معنادار سطح ADMدر گروه های ترکیبی به وضوح دیده می شود. تغییرات چندانی در سطوح ADM گروه های امواج WiFi ، خاک رامسر و Technetium-99m نسبت به گروه کنترل مشاهده نگردید

کلیدواژه ها:

ADM ، استرس اکسیداتیو ، پرتوهای یونیزان و غیر یونیزان