توسعه یک تابع هدف بهینه سازی برای تخمین معیار پایداری انسان در مواجهه با اغتشاشات سطح تکیه گاهی پا

در اکثر تحقیقات تئوری که بر روی کنترل وضعیت تحت اغتشاشات سطح تکیه گاهی با انجام شده، معیار بهینه سازی تنها قرارگرفتن مرکز فشار یا تصویر مرکز جرم یا بردار برونیابی شده آن در محدوده سطح تکیه گاهی پا است و توجهی به انرژی مصرفی و گشتاور مفاصل نشده است. در این مقاله با مدلسازی دینامیکی بدن انسان با بررسی معیارهای مختلف پایداری از قبیل معیار نیروی عمودی تکیه گاه ها، مرکز فشار، بردار برونیابی شده مرکز جرم، نقطه ممان صفر و نیز کمینه سازی انرژی مصرفی در مفاصل، در نهایت تابع هدفی که به رفتار واقعی انسان در مواجهه با اغتشاشات تکیه گاهی نزدیک است معرفی شده است. همچنین با بررسی نتایج به دست آمده، مقایسه کمی و کیفی بین معیارهای فوق الذکر انجام شده است. نتایج حاصل از این تحقیق را می توان در بدست آوردن الگوهای حرکتی نزدیک به الگوهای افراد سالم و ارائه این مدلها به متخصصین توانبخشی جهت طراحی تمرینهای مناسب برای درمان افراد بیمار و نامتعادل و دوری از جراحات و صدمات به کار بست.

کلیدواژه ها:

اغتشاش سطح تکیه گاهی ، معیارهای پایداری انسان ، تخمین واکنش انسان