تاثیر طراحی معماری با روشهای بیومورفیک الهام گرفته از ساختارهایزیستی بر توسعه پایدار

تاریخ تکامل طراحی درباره بسیاری از شباهتها که بین تکامل موجودات زنده و تولید انسان از آثار باستانی ، به ویژه ساختمان های ساخته شده است می گوید . در این مقاله اثرات این شباهتها در نظریه های معماری و طراحی ونظریات اخیر ارتباط بیولوژیکی برای طراحی مورد بررسی قرار می گیرد. آغاز علاقه معماران و طراحان برای الهام اززیست شناسی از اوایل قرن نوزدهم بود . آنها نه تنها به دنبال تقلید از اشکال گیاهان و حیوانات، بلکه به دنبال یافتن روش هایی در طراحی شبیه به فرآیندهای رشد و تکامل در طبیعت هستن . ایده های بیولوژیکی برجسته در نوشته های بسیاری از معماران مدرن وجود دارد . برای ریشه یابی بیومورفیک در طراحی ، باید به گذشته های بسیار دور رجوع کرد . زمانی که انسان به طبیعت نگاه می کرد ،از آن الهام می گرفت و مانند آن می ساخت . زمانی که تنها معلمش برای ساختن وسایلی که نیازهایش را برطرف می کرد و به آرزوهایش پاسخ می داد ، طبیعت بود ؛ به مانند طبیعت

کلیدواژه ها:

طراحی معماری ، بیومورفیک ، معماری الهام گرفته از ساختارهای زیستی ، توسعه پایدار