تکامل هندسه و الگوبرداری از طبیعت در معماری

ارگانیسم هایی که در هر دوره وجود دارند، محصولات یک سری فرآیندهای تکاملی هستند که سبب شده بدن آنها با شرایط جدید آن دوره سازگار شود. هر موجود زنده از تراز سلول گرفته تا تراز جانداران پیچیده از لحاظ ساختار و کنش با محیط خود سازگار شده است .سازگاری از طریق وراثت و تکامل حاصل می آید اما چیزی که جانداران به ارث می برند ماهیچه نیرومند ، برگ سبز، خون قرمز یا مانند آن نیست بلکه ژن ها و دیگر محتویات سلول های زاییده است که در تعامل با محیط به صفات قابل رویتی در موجود می انجامد . اینفرایند سازگار شدن با محیط توجه معماران را به خود جلب کرده و از این رو روشهای نوینی در طراحی ابداع شده است . هندسه طبیعت یا فرکتال ها سال هاست که توسط معماران و ریاضی دانان متعددی مورد بحث و بررسی قرار گرفته و به کار گیری آن در معماری وهندسه مصنوع مورد شک و تردید ، نقض یا دفاع واقع شده است اما حقیقت این است که هیچ یک از این دو گروه به کشف ماهیت واقعی و ذات هندسه طبیعت و دلیل شکل گیری عناصر طبیعی استفاده بنیادین نپرداخته اند . در این مقاله به بررسی مبانی و اهداف و روشهای طراحی به شیوه تکاملی و بررسی اجمالی دو موضوع برای استفاده صحیح هندسه و الگوبرداری از طبیعت می پردازیم.

کلیدواژه ها:

معماری تکاملی ، ارگانیسم ، هندسه طبیعت ، ادراک محیط ، معماری نوین