بررسی ویژگی های فضای مطلوب برای کودکان بی سرپرست از منظر روانشناسی محیطی

رشد کودک از عوامل مهمی نظیر عوامل جسمانی و اجتماعی تاثیر می پذیرد. بی توجهی به هریک از این عوامل تاثیرگذار در تغییر و تبدیل عوامل جسمانی و مهمتر از همه عوامل روحی روانی کودک تاثیر چشم گیری دارد یکی ازعوامل مهم فضایی است که کودکان در آن رشد می کنند فضا و محیط هم بر پرورش جسمی و هم بر رشد و بالندگی روحی روانی کودکان موثر است براورد هریک از نیازهای تاثیرگذار در رشد کودک، نیازمند فضایی است تاعوامل و ابزار براوردنیازها رادر خود جا دهد و شرایط لازم را فراهم آورد امروزه پدیده بی سرپرستی به عنوان واقعی و معضل اجتماعی به یک بیماری اجتماعی دردناک و حساس در عین حال مهم تبدیل شده است به علاوه بر حضور کودکان بی سرپرست در سطح شهر ناراحتی های مختلف و گاه خطر ساز ایجاد خواد کرد از انجا که مردم ایران برا ی این واقعیتها حساسیتهای عاطفی و ملی و مذهبی ندارند بنابراین وجوداین کودکان صحنه هایی رقت انگیز و گاه دلخراش به وجود می آورد که به شدت احساسهای مردم را بر می انگیزند بی توجهی به آینده کودکان بی سرپرست شرایط خطرناک و اسفباری را برای جامعه ما رقم می زند بدین منظور نیاز به ایجاد مراکزی برای نگهداری از این کودکان و نوجوانان که استانداردهای لازم در انها رعایت شده باشد به شدت احساس می شود برای طراحی و احداث چنین مکانهایی لازم است به گونه ای عمل شود که صرف نظر از روابط اجتماعی محیط، عوامل کالبدی آن نیز در رشد شخصیتی کودکان موثر باشد روش تحقیق پژوهش حاضر توصیفی تحلیل مبتنی بر مطالعه ی کتابخانه ای اسنادی و تطبیقی بود و در آن فضاهای لازم و مطلوب برای کودکان بی سرپرست از منظر روانشناسی محیطی بررسی شد.

کلیدواژه ها:

کودک ، بی سرپرست ، روانشناسی محیط ، روابط اجتماعی ، کالبد محیطی