بررسی تاثیر مدیریت آبیاری با آبهای شور - سدیمی و شیرین به صورت تلفیقی بر خصوصیات فیزیکی و شیمیایی خاک با بافت سیلتی لوم

در زمان کمبود آب یکی از روش های مدیریتی آبیاری با آب های شور - سدیمی به صورت تلفیقی با آب های شیرین می باشد. به منظور بررسی تأثیر نسبت های آب شور - سدیمی و شیرین بر برخی از خصوصیات خاک شامل تخلخل، سرعت متوسط نفوذ، هدایت الکتریکی، اسیدیته خاک و نسبت سدیم جذبی آزمایشی در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی شماره یک دانشکده مهندسی علوم آب دانشگاه شهید چمران اهواز انجام شد. بافت خاک مزرعه سیلتی لوم و مدت زمان انجام این آزمایش سه ماه بود که از اواسط فروردین ماه سال 1393 شروع شد و 20 مرتبه آبیاری نیز انجام گردید. تیمارهای مورد آزمایش شامل تیمار شاهد ( C )، تیماری که کلا با آب شیرین آبیاری می شد، تیمار یک سوم شور، دو سوم شیرین ( M1 )، تیماری که در هر آبیاری یک سوم از آب آبیاری با آب شور و دو سوم باقیمانده، بلافاصله پس از نفوذ آب شور، با آب شیرین تکمیل شد، تیمار یک دوم شور ، یک دوم شیرین( M2 )، تیمار دو سوم شور، یک سوم شیرین( M3 )، تیمار مخلوط، در این تیمار که آب شور و شیرین با یک نسبت با هم مخلوط و سپس استفاده شد (M4) بود. نتایج نشان داد اختلاف تیمارهای مختلف از نظر اسیدیته خاک معنی دار نیست. تیمار M1 و تیمار M2 از نظر هدایت الکتریکی بعد از تیمار شاهد ( C) کمترین هدایت الکتریکی را داشتند و از نظر نسبت جذبی سدیم نزدیکترین نتیجه به تیمار شاهد ( C ) متعلق به تیمار M1 بود. همچنین تیمار M4 بعد از تیمار شاهد ( C ) بیشترین سرعت متوسط نفوذ را داشت و از نظر تخلخل تفاوت زیادی بین تیمارها مشاهده نشد.

کلیدواژه ها:

آب شور - سدیمی ، استفاده تلفیقی ، نفوذ ، تخلخل ، هدایت الکتریکی ، اسیدیته خاک ، نسبت جذبی سدیم