بررسی مقایس های راهبردهای کنترل فکر در زنان عادی و قربانی همسرآزاری مراجعه کننده به مرکز پزشکی

زمینه و هدف: خشونت شدید همسر یک عارضه مهم سلامت عمومی است که پیامدهای کوتاه مدت و بلندمدت فیزیکی و روانیسلامت را در زنان به دنبال دارد. لذا پژوهش حاضر با هدف مقایسه راهبردهای کنترل فکر در زنان عادی و قربانی همسر آزاریمراجعه کننده به مرکز پزشکی خراساه جنوبی انجام شد.روش شناسی تحقیق : روش پژوهش توصیفی از نوع علی مقایسه ای بود. جامعه آماری این پژوهش شامل دو گروه (آزار دیده وعادی) بود. گروه آرادیده را کلیه نناه مراجعه کننده به پزشکی قانونی خراسان جنوبی که طبق نظر پزشکاه قانونی و پس از معایناتفیزیکی و جسمی به عنوانآزاردیده مشخص شدند، (دربازه زمانی 2 ماهه جمعاً 60 نفر) تشکیل می داد. گروه عادی را کلیه زنان عادی مراجعه کننده به پزشکی قانونی بودند. برای انتخاب نمونه زنان آزاردیده با توجه به کوچک بودن جامعه کلیه افرادی که تمایل به شرکت در پزوهش را داشتند به عنوان نمونه انتخاب شدند. و گروه عادی نیز به همان تعداد از بین زنان عادی مراجعه کننده به پزشکی قانونی انتخاب شدند. برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه راهبردیهای کنترل فکر استفاده شد. برای بررسی فرضیه ی پژوهش تحلیل واریانس چند متغیری به کار رفت. یافته ها: نتایج نشان داد بین راهبردهای کنترل فکر بین زنان عادی و ازاد دیده تفاوت آماری معناداری وجود دارد. همچنین نتایج نشان داد میانگین نمره های زنان آزاردیده در مقایسه با زنان عادی در مؤلفه های نشخوار فکری نگرانی، تنبیه و کنترل اجتماعی بیشتر، در مؤلفه پرت کردن حواص کمتر و در مؤلفه ارزیابی مجدد تقریباً یکسان است. نتیجه گیری: بین راهبردهای کنترل فکر افراد عادی و آزار دیده تفاوت آماری معناداری وجود دارد. در واقع خشونت خانوادگی به عنوان پیامدهای اختلال در کنترل فکر است. بنابراین تخریب هیجانی ناشی از تبادل نامعتبر می تواند تبیین کننده مشکلات رفتاری و هیجانی همراه، در ارتباط با شکل های متنوع خشونت خانوادگی و چندگونگی پیامدهای سلامت روان مشاهده شد بین قربانیان خشونت باشد.

کلیدواژه ها:

کنترل فکر ، زنان آزاردیده