زمینه گرایی کالبدی،پاسخی بر چگونگی ترکیب اثر معماری با بافت موجود

امروزه یکی از مسائلی که در معماری مطرح می شود و به ویژه در شهر سازی بسیار مهم می نماید، چگونگی برخورد بایک بافت موجود می باشد. اثر معماری که به زمینه خودش توجه نکند باعث ایجاد اغتشاش در سیمای شهری می شود واین امر در مواقع مواجهه با یک اثر با ارزش یا بافت شهری با ارزش بیشتر باید مورد توجه قرار بگیرد. هنگام مواجهه بایک پروژه معماری عوامل مختلفی از زمینه و کالبد موجود بر معماری تأثیرگذارند که به امر طراحی و معماری جهت میدهند. چنین رویکردی در معماری که به نیروهای کالبدی پاسخ می دهد با عنوان معماری زمینه گرا شناخته می شود کهخود گونه های متفاوتی دارد. اما سوالی که مطرح می شود این است که آیا برای توجه به بافت و کالبد پیرامونی بایدتقلید فرمی و ظاهری را سر لوحه کار قرار داد؟ آیا معماری زمینه گرا با امر خلاقیت و نوآوری در معماری مخالف است؟معماری زمینه گرا هرگز به دنبال تقلید فرمی از کالبد خود نمی باشد اما ممکن است از عناصری برای ترکیب هر چهبهتر با بافت موجود و یا خاصیت نمادین آن در معماری استفاده کند. چنین امری را می توان با بررسی نظریان مطرحشده در این زمینه توسط نظریه پردازان معماری و همچنین بررسی پروژه های موفق معماری مشاهده نمود و از اینطریق به احکامی برای معماری و طراحی در بافت و کالبد مشخص ارائه نمود.

کلیدواژه ها:

زمینه ، کالبد ، زمینه گرایی ، بافت شهری