فلسفه پساساختار گرایی ژاک دریدا در معماری

رواج فلسفه نسبت گرایی و در پی آن تکثرگرایی در ابعاد مختلف علوم انسانی وجهان بینی های حاکم قرن بیستم و تقویت منش تساهل و تسامح و تسری آن ها به حوزه مطالعات فلسفی معماری در غرب ماهیتی دموکراتیک و بسیار پذیرنده به این حوزه بخشیده و آن را مانند سایر حوزه های اندیشه، به مبحثی مهم تبدیل کرده است. از جمله این رهیافت های نقادانه در تحلیل معماری، پسا ساختارگرایی است که در اواخر دهه 1960 در پی انتشار آرا برخی متفکران تأثیر گذار همچون ژاک دریدا، رولان بارت، ژاک لاکان، و میشل فوکو به وجود آمد. این رویکرد در زمره بارزترین مصادیق بروز روحیات ذکر شده در حوزه ی معماری است. در این پژوهش سعی بر آن است تا به پسا ساختارگرایی به عنوان رویکردی در معماری بپردازیم، و ضمن ارائه تعریفی مناسب آن را از دیدگاه ژاک دریدا مورد بحث و مطالعه قرار دهیم و در نهایت با بررسی و تحلیل موشکافانه آن را در معماری مورد بحث قرار دهیم.

کلیدواژه ها:

ژاک دریدا ، فلسفه ، معماری ، پسا ساختارگرا یی