بررسی دریافت حس رضایت از معماری سنتی استان گیلان

عامل اساسی و مهم در موفقیت یک فضا, میزان رضایتمندی ساکنان آن می باشد. معماری و اقلیم پیوند تنگاتنگ وتاثیرات متقابلی بر یکدیگر دارند. به منظور تامین آسایش و آرامش فرد از ابنیه , ساخت وساز بدون شناخت محیطاقلیمی و پس زمینه ها , پروژه را با شکست روبه رو میکند.تجربیات معماری سنتی در این منطقه, خود گواه تاکیدی براندیشه های فرم زایی در این اقلیم است. در این منطقه عناصر باز بر عناصر بسته توفق داشته و بیشتر میل به برونگرایی دارد. درهمین راستا نیز فضاهای داخلی در رابطه با فرهنگ و شیوه های زندگی فرم خاص پیدا می کند. هر اتاق,هفت دری , تلار, ایوان و تناسبات بازشوها به منظور فلسفه خاص شکل می گیرد.ازعوامل مهم در معماری سنتی این اقلیم , وجود فاصله زیاد میان بناها بوده که فلسفه ای عظیم در پی دارد اما باتوجه بهسرعت روزافزون پیشرفت علم و صنعتی شدن و ازدیاد جمعیت سبب غفلت از کیفیت شده است. قرار دادن کیفیت دردرجه دوم اهمیت سبب از بین رفتن رضایتمندی و ایجاد کسالت روحی و جسمی شده است. روزگاری , بناهای سنتیگیلان تلفیقی بود از ایوان, حیاط, پستو و تلار و... که باعث سرزندگی در افراد میشد اما درحال حاضر این فضاها کاهشیافته است عوامل مهم دیگر رضایت فرد به میزان انطباق شهرسازی سنتی , محرمیت و هویت شهرهای اسلامی با نیاز هاو ماهیت هستی وجودی انسان ها بستگی داشته است که در این زمینه فضاهای سنتی کاراتر از فضاهای امروزی بودند.هدف از این پژوهش عامل اساسی رضایت از شکل گیری فضای سنتی است که در فرهنگ و اقلیم این منطقه خلاصه می شود.