نقش تفضیلی معماری جدید و قدیم در صنعت گردشگری ایران (نمونه موردی تهران، کندوان، ابیانه)

گردشگران گاه برای دیدن آثار قدیمی و گاه آثار جدید معماری به کشورها و شهرهای مختلف رفته و از این آثار بازدید می کنند. امروزه معماری و گردشگری بیش از پیش با هم ارتباط یافته اند، این ارتباط زمینه های شکل گیری گرایشی نوین در معماری را فراهم ساخته است و کشورهایی که دارای معماری غنی سنتی نیستند، سعی در ساخت بناهایی برای جذب گردشگران نموده که منتقدان از آن با عنوان معماری برای گردشگری یاد می کنند. میل و رغبت عمومی در سطح جهان برای ایجاد ارتباط میان معماری و گردشگری به سرعت در حال افزایش است و متعاقبا نمونه های بیشتری از آثار معماری در راستای تحقق اهداف صنعت گردشگری طراحی و ساخته خواهند شد. ولی از آنجایی که ایران جزء کشورهای باستانی با قدمت تاریخی زیاد است نکته ی قابل بحث این است که هدف گردشگران از گردش در شهرهای ایران چیست؟ تمایل آنها به سمت معماری جدید است و یا قدیم؟ در سال های اخیر در کشورهای اروپایی موفقیت برخی آثار معماری در جذب گردشگران به شهرهای بعضا غیرمطرح و ناشناخته، موجب توجه جهانی به نقش معماری در رونق و توسعه گردشگری شده است. حال باید دید لزوم ساخت اینگونه بناها در ایران تا چه میزان است؟ و با توجه به اینکه کشور ما ایران، آثار باستانی و معماری غنی سنتی خود را داراست، باید به اهداف و خواسته های گردشگران در این زمینه توجه شود و همچنین باید نقش زیرساخت های مهم در صنعت گردشگری مانند واحدهای اقامتی را نیز تجزیه و تحلیل کرد. با استفاده از مطالعات انجام شده و تنظیم پرسشنامه به منظور بررسی این پرسش ها در شهر تهران به عنوان نمونه، در این مقاله تاثیر و رابطه موارد زیر در ارتباط با موضوع معماری و گردشگری بررسی خواهد شد. 1-نقش معماری قدیم در جذب گردشگران 2-نقش معماری جدید و ساخت بنای شاخص در رونق گردشگری 3-توجه به زیرساخت هایی نظیر تسهیلات اقامتی در جذب گردشگران 4-تاثیر معماری واحدهای اقامتی در جذب گردشگران و انتظارات و ادراکات آنها از محل اقامت

کلیدواژه ها:

صنعت گردشگری ، معماری قدیم ، معماری جدید ، معماری واحدهای اقامتی ، خواست گردشگران