نقص فضاهای آموزشی در خلاقیت کودکان

فضاهای آموزشی بویژه مدارس دربراورده ساختن نیازهای فردی و اجتماعی کودکان و نوجوانان نقش بسزایی دارند باتوجه به اینکه کودکان ونوجوانان مدت زمان عمده ای ازروز رادراین محیط ها سپری می کنند به همین دلیل ارتقا کیفیت این فضاها میتواند درایجادوبرانگیزش خلاقیت و افرینشگری رشد فردی و تعاملات اجتماعی آنها موثر باشد انتخاب کودکان برای مطالعه ازآن جهت دارای اهمیت است که درسنینی قراردارند که اولین تجربه های خود را ازمحیط کسب می کنند لذا محیطهای یادگیری باید ازمحرک های لازم برخوردار بوده تا امکان برانگیخته شدن خلاقیت را تسهیل کند دراین پژوهش ازروش توصیفی تبیینی استفاده گردیده است بدین ترتیب که پسا زمشاهده دقیق موضوعات مورد بررسی و توصیف آنها نمونه موردمطالعه انتخاب گردید پس ازجمع اوری داده ها به وسیله پرسشنامه این داده ها ارزش گذاری شدند و مهمترین تکنیک های طراحی تعیین گردید و بصورت یافته های تحقیق تدوین شدند که برخی ازاین موارد عبارتنداز: انعطاف پذیری عملکرد کلاس /تغییر پذیری چیدمان /فضاهای باز و وجود عناصرطبیعی درآن /نور/رنگ /شکل کلاس سپس به منظور اطمینان ازصحت یافته ها این تکنیک های طراحی توسط نرم افزارهای سه بعدی مربوطه مانند تری دی مکس و همچنین اسکیس های دستی به صورت تصاویرقابل درک برای کودکان تهیه گردید و پس ازنگرش سنجی راهکارهای طراحی به منظور افزایش خلاقیت به عنوان نتیجه تحقیق استخراج گردید بدین منظور میتوان انتظار داشت که اماده سازی فضاهای اموزشی برای حضور و تعامل فعال کودکان بتواند گام موثر دربروز رشد و خلاقیت داشته باشد

کلیدواژه ها:

فضاهای آموزشی ، خلاقیت ، کودکان