ارائه یک سیستم تصمیم گیری چند معیاره برای ارزیابی ساختمان های پایدار با استفاده از روش AHP ، TOPSIS بارویکرد فازی

یکی از چالشهای بزرگ در معماری، سازگاری با محیط زیست است، بطوریکه کمترین آسیب به این میراث گرانبها وارد شود چرا که سلامت و بقای انسااان در گرو ساالامت آن اساات، برای محافظت از این میراث گرانبها میتوان از استراتژیهای مناسب در طراحی معماری و اتخاذرویکردهای منطقی در ت صمیمگیری ا ستفادهکرد، امروزه یکی از روشهای اثبات شده برای تصمیمگیری ا ستفاده از روشهای علمی ا ست، ازجمله روشهای علمی در تصمیمگیری روشAHP و TOPSIS میبا شد، هدف از این پژوهش ارائه یک سیستم ارزیابی چندمعیاره، برای ارزیابی ساختمانهای پایدار با استفاده از روشTOPSIS و تحلیل سلسله مراتبی AHP است، برای این منظور ابتدا معیارهای استخراج شده از ادبیات موضوع به وسیله روش AHP و با استفاده از نظر کارشناسی تحلیل و ارزیابیشده و سپس با استفاده از روش TOPSIS و براساس منطق فازی ساختمانهای موردنظر بهعنوان آلترنانتیو ارزیابی و در نهایت اولویتبندی شدهاند. برا ساس نتایج بد ستآمده از کاوش در ادبیات موضوع، معیارهای پایداری در معماری سه دسته کلی؛ معیارهای زیست محیطی، اقتصادی و اجتماعی میباشند، انجام مقایسات زوجیAHPدر این پژوهش نشانداد که مهمترین آنها معیارهای زیست محیطی با ضریب اهمیت 5.0 است سایر ضریب اهمیتها برای معیارهای اصلی به ترتیب 5.10 و 5.33 هساتند. زیرمعیارهای زیسات محیطی شاامل: مصارف انرژی، تناساب، پساماند، معیارهای بازیافتی، معیارهای آلودگی وصرف منابع ا ست. برا ساس نتایج بد ستآمده از روشهای کمی تصمیمگیری ا ستفاده شده در این پژوهش، ساختمان دوم با 5.65

کلیدواژه ها:

معماری پایدار ، ساختمان سبز ، روشAHP/روشTOPSIS/منطق فازی