بررسی عوامل موثر در ناپداری لغزش دره چیله وارائه راهکار های مناسب جهت افزایش ضریب اطمینان در محیط اجزای محدود

وجود آب به دلیل کاهش پارامترهای مقاومتی توده خاک و افزایش وزن آن، یکی از مهمترین عوامل موثردر ناپایداری دامنه ها می باشد . در این مطالعه روش اجزای محدود برای تحلیل پایداری شیب دامنه دره چیلهاستفاده شده است . برای این منظور لغزش دره چیله با توجه به پارامترهای به دست آمده از آزمایشهای برجا و آزمونهای آزمایشگاهی در نرم افزار plaxis مدل شده است . جهت تعیین اثرآب بر پایداری دامنله، تحلیل های plaxis برای فصل بارندگی در عمق ) 9 ( متری و (12) متری برای فصل خشک انجام شد وبا هم مقایسه گردید وهمچنین روشهای )تغییر هندسه با تراس بندی یا خاکبرداری وخاکریزی واستفاده از زهکش( برای بالابردن ضریب اطمینان دامنه مورد استفاده قرار گرفت که بهترین ومقرون به صرفه ترین روش پیشنهادی تغییر هندسه )خاک برداری از تاجوخاکریزی در پنجه( لغزش بدست آمد. ضرایب اطمینان برای پایداری دامنه در فصل خشک 1/02 و درفصل تر0/72 محاسبه گردیده است

کلیدواژه ها:

پایداری لغزش ، دره چیله ، روش اجزای محدود ، تاثیر تغییرات سط آب ، تغییر هندسه مدل