نیچه و نیازهای انسان معاصر

نیچه فیلسوفی است متعلق به قرن نوزدهم، اما درباره ی بحرانی فکری سخن رانده است که آن را به بشر امروزی متعلق دانسته است. در نظر او مهمترین بحران بشری این روزگار بی ارزش شدن اززش های حاکم بر زندگی انسان هاست که در سایه افول ایمان به خدا طاهر شده است، هرچند که ارزش هایی که اکنون به سبب یاد شده بی پشتوانه شده اند، فی نفسه ارزش های قابل قبولی نبودند و حتی مایه ی تباه و انحطاط زندگی انسان ها بودند. اکنون که روشن شده است این ارزش ها بی اعتبارند، وقت آفریدن ارزش های تازه است. نیچه بر وظیفه ی ارزش آفرینی انسان ها در این دوران تأکید کرده است. این مقاله تأمل و درنگی است در پیش فرض ها و میزان درستی ادعاهای نیچه و پیامدهای دیدگاه او و می کوشد تا نشان دهد و بر این نکته صحه بگذارد که خدا باوری و ارزش های اخلاقی، ماوراء الطبیعی و دینی ( که از سوی نیچه مورد نقد قرار گرفته اند) نه تنها موجب تباهی زندگی نیستند، بلکه شرط رونق زندگی اند.

کلیدواژه ها:

نیست انگاری ، معنای زندگی ، اخلاق ، خداباوری ، مابعدالطبیعه ، حقیقت ، ارزش