حذف آفت کش دیازینون از آب های آلوده توسط سیلکس

صنعتی شدن،کشاورزی و افزایش بی رویه استفاده از سموم آفت کش و کود های شیمیایی در دهه های اخیر سبب افزایش آلودگی منابع آب به این آلاینده های نو ظهور شده است. به دلیل اثرات نامطلوب این آلاینده ها بر سلامتی انسان و محیط زیست، توسعه ی روش های حذف وپالایش آن ها از منابع آبی(به ویژه منابع آب آشامیدنی)، ضروری می باشد.دیازینون یک آفت کش فسفره ی آلی است که برای کنترل انواع مختلفی از حشرات در کشاورزی به کار می رود و تا حدودی در آب محلول، غیر قطبی، مقاوم به تجزیه و در خاک متحرک است. تا کنون برای حذف آفت کش ها از آب از روش های مختلفی استفاده شده است که به کار گیری جاذب های ارزان قیمت از آن جمله است. درکارحاضراز ستون های حاوی سیلکس (بتن سبک اتوکلاو شده) به عنوانجاذببرای حذف آفت کش دیازینون از آب های آلوده استفاده شد. سیلکس از سیلیس، آهک، سیمان و افزودنی های دیگر تحت فشار و درجه حرارت معین و طی فرآیند شیمیایی کنترل شده تولید می گردد. تأثیر پراسنجه هایمختلف مانند غلظت آفت کش،pH، ارتفاع ستون و اندازه ذرات جاذببر کارآیی فرآیندحذف مورد بررسی قرارگرفت. نتایج حاصل نشان داد که با ستون5/2 سانتی متری پر شده از سیلکس با اندازه ذراتmm5/0> xمی تواندر حدود 94درصد از آفت کش دیازینونرا از 25میلی لیتر محلول آبی محتوی ppm100از دیازینون با pHاولیه فاز آبیبرابر 6 حذف کرد.افزایش ارتفاع ستون و کاهش اندازه ذرات سیلکس سبب افزایش حذف دیازینون توسط جاذب شدند. نتایج نشان داد که ستون سیلکس در حذف آفت کش دیازینون از آبکارآییمناسبیدارد

کلیدواژه ها:

آفت کش فسفره آلی ، جاذب ، جذب سطحی ، سیلکس ، سیلیس