نقش تعدیل کننده سرمایه روانشناختی در رابطه تخطی از قرارداد روانشناختی با استرس شغلی

این پژوهش با هدف تعیین نقش تعدیلکننده سرمایه روانشناختی در رابطه تخطی از قرارداد روانشناختی با استرسشغلی اجرا شد. جامعه آماری پژوهش کلیه کارکنان شرکت فولاد مبارکه در شهر اصفهان در بهار و تابستان 4931 به تعداد 14000نفر بودند که از میان آنها 298 نفر به شیوه سهلالوصول )در دسترس( انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش پرسشنامه تخطی از قرارداد روانشناختی )گلپرور، 1393 (، پرسشنامه سرمایه روانشناختی )ناگیوئن و همکاران، 2012 ( و پرسشنامه استرسشغلی )گل پرور و همکاران، 2012 ( بودند. دادهها از طریق ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون سلسله مراتبی تحلیلشد. یافتهها نشان داد که بین تخطی از قرار داد روانشناختی با استرس شغلی، بین خودکارآمدی، امیدواری و تابآوری با تخطی از قرارداد روانشناختی و بین خودکارآمدی، امیدواری و تابآوری با استرس شغلی همبستگی منفی و معنادار وجود دارد. نتایج تحلیل رگرسیون سلسله مراتبی نشان داد که خوشبینی، امیدواری و تابآوری قادر به تعدیل رابطه بین تخطی از قرارداد روانشناختی با استرس شغلی است

کلیدواژه ها:

تخطی از قرارداد روانشناختی ، استرس شغلی ، سرمایه روانشناختی