بررسی رویکرد بانکداری اجتماعی در عصر مشارکتهای اقتصادی و تجارت الکترونیک

بانک ها از صنایعی هستند که در دنیای فناورانه امروز برای تمامی عملیات و تراکنش های خود به شکل اساسی وابسته به فناوری اطلاعات و ارتباطات هستند، هر تراکنش در بانک های بزرگ نیاز به زیرساخت های عظیم اطلاعاتی و ارتباطی دارد. بانکها همواره با به کارگیری آخرین پیشرفت ها در حوزه فناوری اطلاعات هر روز بر رضایت مشتریان خود افزوده اند. حرکت بانک ها نسبت به سایر صنایع به سوی استفاده از شبکه های اجتماعی کندتربوده و این موسسات، ارائه خدمات در بستر شبکه های اجتماعی را دیرتر از سایر صنایع آغاز کرده اند، این در حالی است که مشتریان جوانتر این بانک ها ترجیح می دهند، بیشتر خدمات را از طریق شبکه های اجتماعی دریافت کنند. دانش بانک داری اجتماعی مبحث نسبتأ جدیدی است که در واقع ایده آن از کشورهای در حال توسعه مانند هند ایجاد شده است و اساس آن سیستم بانک داری سنتی موجود نیست و در تغییری شگرف به جای محصول محوری به معنای واقعی به مفهوم مشتری محوری نزدیک شده است. کارکرد شبکه های اجتماعی تنها محدود به اشتراک گذاری مطالب، عکس و فیلم نیست بلکه این شبکه ها میتوانند به عنوان ابزاری تسهیل گر در جهت ارتباط میان موسسات، مشتریان و موسسات و مشتریان با هم مورد استفاده قرار گیرد، هدفی که پایه گذاری روابط مالی نوین، شفاف و ایجاد رونقی عظیم در کسب وکارهای کوچک را ایجاد میکند. علاوه بر این بانک ها ممکن است، چالش های اجتماعی، اقتصادی و سیاسی مختلفی در اجرای بانک داری اجتماعی داشته باشند که نیاز به اقدامات و راه حل های خاصی هستند. در این مقاله به بررسی مفهوم بانکداری اجتماعی و فرصت های ایجاد شده از طریق آن میپردازیم، در ضمن نگاهی اجمالی به وضعیت بانکداری اجتماعی در ایران خواهیم داشت

کلیدواژه ها:

بانکداری ، شبکه اجتماعی ، فناوری ، کسب وکار ، برند