روشهای برداشت چغندر قند و میزان انرژی مورد نیاز

چغندرقند از محصولات زراعی مهم کشور بوده و سطح زیرکشت آن حدود 178 هزار هکتار برآورد شده است . استان های خراسان و آذربایجان غربی به ترتیب با 36/28 و 16/62 درصد سطح زیرکشت چغندرقند کشور رتبه های اول و دوم کشور را دارند و از تولید چغندرقند کل کشور به میزان 5/93 میلیون تن برآورد شده است ، این دو استان به ترتیب با 36/54 و 21/52 درصد کل تولید چغندرقند به ترتیب در رتبه های اول و دوم کشوری قرار دارند . انرژی مورد نیاز برای برداشت چغندر قند از منابع مختلف تأمین می شود . موتور و کارگر از منابع عمده تأمین کننده انرژی مورد نیاز برای برداشت چغندرقند در ایران محسوب می شوند . سهم توان موتوری در تأمین انرژی مورد نیاز برداشت چغندرقند همواره افزایش و در مقابل سهم کارگر کاهش داشته است . این تحقیق به منظور شناخت دقیق روشهای مختلف برداشت چغندر قند و تعیین میزان و منابع انرژی مورد نیاز در برداشت چغندر قند و تعیین سهم هر یک از منابع تأمین کننده انرژی مورد نیاز در برداشت چغندر قند به اجرا در آمد . این مطالعه در سطح مزارع چغندرقند استان های خراسان رضوی، آذربایجان غربی و قزوین در سال زراعی 86-1385 انجام گرفت . نتایج حاکی است که روشهای عمده برداشت چغندرقند در سه استان مورد مطالعه عبارت از روش های سنتی، مکانیزه و برداشت با کمباین هستند . روش سنتی شامل سه مرحله، شل کردن خاک با تراکتور، درآوردن، سرزنی، دپو، و بارگیری چغندرقند توسط کارگر بوده و متوسط انرژی مورد نیاز در این روش 565 مگاژول در هکتار (به ترتیب در هر مرحله 341 ، 205 و 19 مگاژول در هکتار ) میباشد. روش برداشت مکانیزه چغندرقند شامل سه مرحله سرزنی توسط تاپر، درآوردن و ردیف کردن توسط ریک چغندرقند و بارگیری توسط بارکن پشت تراکتوری بود . در این روش تمام مراحل توسط تراکتور انجام و متوسط انرژی مورد نیاز 1268 مگاژول در هکتار (به ترتیب در هر مرحله 386 ، 541 و 341 مگاژول در هکتار) می باشد . برداشت توسط کمباین شامل یک مرحله بوده و در این روش چغن در قند برداشت شده، در مخزن کمباین جمع می گردد . میزان انرژی مورد نیاز این روش 1577 مگاژول در هکتار است . همچنین نتایج نشان داد که در بین میزان انرژی مورد نیاز برای، عملکرد محصول، نوع خاک و تناسب ماشین و زمین همبستگی وجود دارد.

کلیدواژه ها:

مکانیزاسیون ، برداشت چغندرقند ، انرژی