انعطاف پذیری در محیط های یادگیری و تاثیر آن بر آموزش معماری

محیط فیزیکی به سبب ساختار خود می تواند تعاملات و در پی آن فرایند یادگیری راتقویت و یا تعضیف نماید. نوشتار حاضر، ضرورت بهره گیری از عامل انعطاف پذیری در محیط های یادگیری را مورد تاکید قرار داده و در این رابطه برخی از راهکارهای انعطاف پذیری نمودن یک محیط یادگیری قابلیتهای و مزیتهای این عامل ارائه می گردد. در این راستا برای تبیین دقیق این ایده، برخیاز مطالعات در زمینه این فرآیند در محیط های یادگیری به سمت محیط های انعطاف پذیری مورد بررسی قرار گرفت . برخی از مطالعات در زمینه این فرایند در محیط های یادگیری به سمت محیط های انعطاف پذیری مورد بررسی قرار گرفت در نهایت چنین استنتاج می شود که خلق یک محیط یادگیری انعطاف پذیر، که همیشه در حال طراحی توسط کاربران آن است که نوعی سازگاری با تجربه پذیری و همسویی با تغییر پذیری روشهای آموزشی نو به نو را سبب می گردد نوع این پژوهش توصیفی تحلیل است و روش گردآوری داده ها بر مبنای مطالعات کتابخانه ای است.

کلیدواژه ها:

انعطاف پذیری ، محیط یادیگری ، آموزش معماری