پیش بینی انگیزه ی پیشرفت تحصیلی براساس تعارض ولی فرزندی و خودکارآمدی -تحصیلی دانش آموزان تک فرزندی و چند فرزندی

پژوهش حاضر به منظور پیش بینی انگیزه ی پیشرفت تحصیلی براساس تعارض ولی فرزندی و خودکارآمدی تحصیلی دانش آموزان تک - فرزند و چند فرزند انجام شد. جامعه ی آماری کلیه ی دانش آموزان سال سوم راهنمایی در شهرستان خمین بود که در سال تحصیلی 94-1395 در چهار مدرسه ی راهنمایی مشغول به تحصیل بودند. با روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای چند مرحله ای 200 دانش آموز به عنوان نمونه ی پژوهش انتخاب شدند. با استفاده از روش تحقیق همبستگی و رگرسیون و به وسیله ی پرسشنامه های تعارض والد - فرزندی، انگیزش پیشرفت و خودکارآمدی تحصیلی داده ها جمع آوری شدند و با روش آماری همبستگی پیرسون و رگسیون گام به گام تحلیل شدند. یافته های پژوهش نشان داد که بین تعارض والد فرزندی با انگیزش پیشرفت تحصیلی و خودکارآمدی در دانش آموزان - رابطه ی معناداری وجود دارد همچنین این نتایج حاکی از این می باشد که بین تعارض والد فرزندی با انگیزش پیشرفت تحصیلی و - خودکارآمدی در دانش آموزان تک فرزند رابطه ی منفی و معکوس و بین تعارض والد فرزندی با انگیزش پیشرفت تحصیلی و خودکارآمدی - در دانش آموزان چند فرزند رابطه مثبت و مستقیمی وجود دارد و با توجه به نتایج تحلیل رگرسیونی مشخص شد تعارض ولی فرزندی - اثر معناداری بر پیشرفت تحصیلی دانش آموزان تک فرزند و چند فرزند دارد.

کلیدواژه ها:

تعارض والد فرزندی ، انگیزش پیشرفت ، خودکارآمدی تحصیلی