مدیریت دانش

در اقتصاد مبتنی بر دانش ، محصولات و سازمان ها براساس دانش زندگی می کنند و می میرند و موفق ترین سازمان ها ،آنهایی هستند که از این دارائی ناملموس به نحو بهتر و سریع تری استفاده می کنند . از دیدگاه استراتژیک ، امروزه از دانش و سرمایه فکری به منظور خلق و افزایش ارزش سازمانی استفاده می شود و موفقیت یک سازمان به توانایی اش در مدیریت این منبع کمیاب بستگی دارد .در مطالعات مدیریت دانش، استراتژی مدیریت دانش جدید و ابداعی می باشند که اغلب در پروژه های داخل کشور چندان مورد توجه قرار نگرفته است. از همین رو در این تحقیق با هدف بررسی و تبیین ضرورت ها ، کارکردها والگوهای مربوط به این موضوع در سازمان ها انجام شده است . سازمان ها برای انجام پروژه های مدیریت دانش نیازمند تدوین استراتژی مدیریت دانش و استراتژی دانش خود به صورت جداگانه می باشند. استراتژی مدیریت دانش بر مبنای دسته بندی دانش به انواع دانش آشکار (صریح) و دانش پنهان (ضمنی) تعریف می شود و استراتژی دانش بیان می کند که سازمان چه دانشی را ، با چه عمقی ، از چه منبعی و از چه طریقی برای پشتیبانی از برنامه استراتژیک خود بایستی کسب نماید. آگاهی از دانش موجود سازمانی ، خلق ، تسهیم و انتقال دانش، استفاده از دانش موجود ، کسب دانش جدید و ذخیره و انباشت آن می باشد که این اقدامات در فرآیند یادگیری سازمانی و با توجه به فرهنگ و استراتژی های سازمان ها صورت می گیرد.

کلیدواژه ها:

دانش ، مدیریت دانش ، استراتژی مدیریت دانش ، استراتژی دانش ، دانش آشکار و پنهان