تفکیک باراضی از دیدگاه توسعه پایدار باتاکید بر کاهش مصرف انرژی

در علوم معماری و شهرسازی معمولا وقتی سخن از توسعه پایدار به میان می آید از مهمترین مباحثی که به ذهن خطور می کند بهینه سازی مصرف انرزی می باشدو به دنبال آن موضوعاتی مانند استفاده از سیستمهای خورشیدی، موادد و مصالح تشکیل دهنده ساختمانها میزان نشت هوا از پنجره ها و بازشوها نیز مطرح می شود در حالی که موارد مهمتر از جمله زمین که یک منبع تجدیدناپذیر است و نحوه تفکیک آن جهت جغرافیایی قطعات، نحوه قرارگیری ساختمان در زمین، فرم کالبدی ساختمان و نحوه قرارگیری و مجاورت ساختمانها با یکدیگر همه تاثیر بسزایی بر میازن مصرف انرژی دارند گاهی مورد غفلت قرار می گیرند هدف اصلی این مقاله بررسی رابطه بین برخی موضوعات طراحی شهری و بهره وری انرزی و نیز شناسایی میازن تاثیر عوامل مذکور بر میزان مصرف انرژی می باشد. سوال تحقیق این است که آیا تفاوت در نحوه بلوک بندی و نوع کنار هم قرار گرفتن قطعات نسبت به یکدیگر و نیز مکان ساختمان در قطعه زمین بر میازن مصرف و یا به عبارت دیگر بر کارایی و بازده انرژی مصرفی تاثیر دارد:؟ بنابراین محورهای اصلی دو مبحث زمین وانرژی بعنوان منابع تجدید نشونده میاشد. براین راستا در ابتدا مبانی نظری تدوین و در ادامه مفاهیم توسعه پایدار بررسی شده و سپس درخصوص موضوع اصلی یعنی تفکیک زمین از دیدگاه توسعه پایدار و با تاکید بر کاهش مصرف انرژسی مطالبی بر نگارش درامده است ازمهمترین نتایج حاصله اینکه ضوابط و مقررات شهرسازی و روشهای طراحی شهری از عوامل موثر بر میزان مصرف انرژی هستند دو عامل مذکور ممکن است در ابعادی همچون شکل و بافت شهر، توده های ساختمانی و فضاهای باز و بسته الگوی سطح اشتغال و نحوه استقرار بنا در زمین مساحت و شکل بلوکهای شهری عرض و جهت شبکه معابر و.. نمایان شوند. بنابراین کلیه موارد مذکور بایستی در هنگام تهیه طرح های تفکیکی مدنظر باشند.

کلیدواژه ها:

تفکیک زمین ، توسعه پایدار ، کارایی انرژی