معماری پایدار و بررسی رابطه آن بر هویت معماری سنتی

مفهوم معماری پایدار را می توان رویکردی دانست که در لازمه رشد اقتصادی و بهبود نسبت زیست محیطی شکل می گیرد که باید در هر مکان و زمانی جنبه عمل گیرد زضمن آن که بر جنبه ای تاریخی و فرهنگی توجه دارد. در توسعه پایدار سیاست های اقتصادی، مالی ، تجاری انرژی کشاورزی، صنعت و سیاستهای دیگر به نحوی مورد طراحی قرار می گیرد که موجب توسعه ای می باشند که از لحاظ اقتصای اجتماعی، اکولوژیکی پایدار باشد هدف اصلی این مقاله معرفی منطبق با اقلیم مناطق گرم و خشک و نیز استفاده از معماری سنتی در راه رسیدن به معماری پایدار می باشد بررسی ویژگی های طراحی کالبدی و معماری منطقه گرم و خشک و مصالح و روشهای اجرایی نشان می دهد که در طراحی معماری سنتی علاوه بر استفاده از پتانسیلهای محیطی از آلودگی و تخریب محیط زیست نیز جلوگیری به عمل اورده و مصداق بارزی از معماری پایدر می باشد. تمام اصول معماری پایدار باید در یک پروسه کامل که منجر به ساخته شدن محیط زیست سالم می شود تحقیق یابد تعریف معماری پایدار یا معماری سبز، گرم شدن کره زمین، نازک شدن لایه ازن به علت استفاده از انواع آلاینده ها، افزایش آلودگی محیط زیست و انقراض گونه های زیستی باعث شده است تا ضرروت توجه به مسائل زیست محیطی بیشتر گردد.

کلیدواژه ها:

هویت ، معماری پایدار ، سنتی ، معماری سبز ، گرم و خشک