شناخت توان های محیطی گردشگری جهت توسعه اکوتوریسم مطالعه موردی شهرستان بوکان

هر منطقه جغرافیایی دارای ویژگی های مختص به خود می باشد و جاذبه های طبیعی نیز به پیروی از آنها شکل می گیرند. از آنجایی که گردشگری رابطه تنگاتنگی بامحیط دراد و هر محیط جغرافیایی نیز ویژگی های منحصر به فرد دارد و به همین دلیل است که حوزه فعالیتهای توریستی از یک حوزه به حوزه دیگر فرق می کند. مناطق کوهستانی، ییلاقی دره ها و نماهای طبیعی، دریاچه ها و سواحل دریاها، چشمه های آب معدنی و نواحی جنگلی و نظایر آنها جاذب هایی هستند که می تواند در جذب توریست بسیار حائز اهمیت باشد و ساماندهی به آنها جهت گردشگری امری ضرروی به نظر می رسد این پژوهش با استفاده از روش توصیفی تحلیل و مطالعات کتابخانه ای و روش میدانی به شناسایی و معرفی جاذبه های و توانهای محیطی و اکوتوریستی منطقه مورد مطالعه جهت جذب اکوتوریسم پرداخته است. نتایج این بررسی نشان می دهد شهرستان بوکان برای توسعه گردشگری از توان بالایی برخرودرا است. و به لحاظ مناظر طبیعی صخره، غار، دره، رود، دشت پوشش گیاهی تنوع جاندارن و پرنندگان وحشی، غنی بوده که با مدیریت و سازماندهی مناسب می تواند مقصدی برای گردشگران علاقمند به حیات وحش بوده و باعث توسعه صنعت اکوتوریسم در این ناحیه گردد بااجرای طرح های مدیریتی آمایش سرزمین و سرمایه گذاری در بخش اکوتوریسم می توان انتظار داشت که این شهرستان به عنوان ن محور برنامه ای توسعه منطقه ای جهت شاغل زایی جلوگیری از بیکاری و به تبع آن مفاسد اجتماعی حاصل از آن و جلوگیری از روند بی رویه مهاجرت باشد .

کلیدواژه ها:

گردشگری ، اکوتوریسم ، توانهای محیطی ، شهرستان بوکان