تکامل تدریجی رفتار در الگوریتم های ممتیک با استفاده از سازگاری در تقلید افراد جامعه

در این مقاله با بهره گیری از فرضیه تکامل رفتاری، معماری جدیدی برای الگوریتم های ممتیک ارائه شده است. در روش جدید با گذشت زمان میزان تاثیر پذیری افراد جامعه از محیط اطرافشان رفته رفته کاهش می یابد تا افراد به سطحی از تکامل رفتاری و خودمختاری در زندگی دست یابند. نتایج حاصل از شبیه سازی های صورت گرفته نشان داد که الگوریتم ممتیک ارائه شده در این مقاله نسبت به سایر معماری های متداول الگوریتم های ممتیک، در مدت زمانی کمتر، جواب های بهتری را نتیجه می دهد. همچنین اجرای مکرر شبیه سازی ها نشان داد که این الگوریتم در مقایسه با سایر الگوریتم های ممتیک پایداری بسیار بالایی دارد.

کلیدواژه ها:

الگوریتم های ژنتیک ، الگوریتم های ممتیک ، تکامل رفتاری ، سازگاری در تقلید