آسیب شناسی رسیدگی بدوی به تخلفات انتظامی اعضای هیأت علمی

مرجع رسیدگی به تخلفات انتظامی اعضای هیأت علمی، هیأت های رسیدگی به تخلفات انتظامی می باشند. این هیأت ها شامل هیأت های بدوی و تجدید نظر هستند. هیأت های انتظامی بدوی رسیدگی به تخلفات انتظامی در مرحله بدوی را برعهده دارند. در قانون مقررات انتظامی هیأت علمی و آیین نامه اجرایی آن، تشریفات رسیدگی در مرحله بدوی به نحو ناقصی پیش بینی شده است. مقاله حاضر به بررسی ایرادات وارد بر رسیدگی بدوی هیأت های انتظامی پرداخته است. روش تحقیق توصیفی و تحلیلی و روش گردآوری اطلاعات کتابخانه ای است. یافته های مقاله حکایت از آن دارد که بر رسیدگی بدوی به تخلفات انتظامی ایراداتی وارد است که صحیح نبودن استفاده از کلمه «متخلف» به جای «متهم» قبل از صدور حکم از سوی هیأت ها، عدم پیش بینی جهات رد برای فرد محقق، عدم تعیین صریح حدود صلاحیت محقق، اطاله رسیدگی ناشی از پیش بینی ارجاع همه تخلفات برای تحقیق، پیش بینی مدت یکسان برای ارائه دفاعیه برای متهمان داخل و خارج از کشور، مهلت محدود برای تشکیل جلسه رسیدگی، تکلیف دانستن دفاع متهم، عدم پیش بینی دفاع حضوری عضو هیأت علمی، عدم تصریح مستند و مستدل بودن آرای هیأت های رسیدگی انتظامی، عدم تأکید بر لزوم رعایت تناسب بین تخلف ارتکابی و مجازات اعمال شده، عدم پیش بینی توقف رسیدگی هیأت های انتظامی به دلیل فوت متهم و پیش بینی نشدن مرور زمان در رسیدگی به تخلفات انتظامی از جمله مهم ترین ایرادات می باشند. بنابراین با وجود ایرادات و نواقص متعددی که در رسیدگی مرحله بدوی هیأت های انتظامی وجود دارد، احتمال نقض حقوق متهم وجود دارد و دادرسی منصفانه در هیأت های بدوی رسیدگی به تخلفات انتظامی اعضای هیأت علمی به نحو شایسته رعایت نخواهد شد. [توضیح سیویلیکا: فایل مقاله دارای مشکل است.]