پایش خشکسالی در محدوده مشهد و مدیریت خشکسالی در منطقه بحرانی تر

خشکسالی به عنوان بلایای طبیغی و پدیده ای اجتناب ناپذیر از دیرباز در پهنه وسیع کشورهای مختلف خصوصا کشورهای مستقر در مناق گرم و خشک به کرات اتفاق می افتد خشکسالی منجر به خسارات زیست محیطی ومعضلات اجتماعی جبران ناپذیری می گردد ولی با ارزیابی های دقیق و ارائه راهکارهای مدیریتی در مناطق بحرانی تر می توان از شدت خسارات وارده در آینده کاست برای مقابله با خشکسالی دو راهکار مدیریتی شامل مدیریت بحران و مدیریت ریسک ارائه شده است مدیریت ریسک موثر ترین شیوه مدیریتی برای مقابله با خشکسالی محسوب می شود در واقع مدیریت ریسک خشکسالی مجموعه اقداماتی است که قبل از وقوع خشکسالی انجام می شود و غافلگیری در حین عمل را به کمترین میزان ممکن می رساند از مهم ترین گام های مدیریت ریسک تحلیل کمی ریسک ریسک می باشد در این مقاله دو گام از گام های اصلی مدیریت ریسک جهت شناسایی منطقه بحرانی و مدیریت در این منطقه می پردازیم در گام اول 9 ایسگاه باران سنجی با دوره آماری 20 ساله و دوره های 3 ماهه در محدوده مشهد از چناران تا جاده سرخس انتخاب و سپس با بهره گیری از شاخص SPI طبقه بندی خشکسالی در منطقه انجام پذیرفت نتایج نشان می دهد منطقه اولنگ اسدی نسبت ه سایر مناطق در وضعیت بحرانی تری قرار داشته و خشکسالی شدید را تجربه کرده است و در گام دوم به ارائه راهکار جهت مدیریت و برنامه ریزی برای مقابله با خشکسالی در منطقه بحرانی می پردازیم

کلیدواژه ها:

خشکسالی ، مدیریت خشکسالی ، شاخص SPI ، محدوده مشهد ، راه کار مقابله