شناسایی عوامل فرهنگی موثر بر حمایت ساکنین روستاها از توسعه گردشگری و نگرش این افراد به توسعه و برنامه ریزی در مناطق نمونه گردشگری (مطالعه موردی: روستای پالنگان شهرستان کامیاران)

تحقیق حاضر به شناسایی عوامل فرهنگی موثر بر حمایت ساکنین روستاها از توسعه گردشگری و نگرش این افراد به توسعه و برنامه ریزی در مناطق نمونه گردشگری در روستای پالنگان شهرستان کامیاران می پردازد. در ایران گردشگری بیشتر متاثر از گردشگری داخلی است که خود به گردشگری روستایی وابسته است. به همین دلیل، به منظور ایفای نقش مثبت گردشگری در فرآیند توسعه روستایی، لازم است مدیریت محیط زیست، مشارکت مردم محلی، قوانین صریح و محکم، بازاریابی و برنامه ریزی واقع بینانه و سیستمی در زمینه گردشگری روستایی مورد توجه قرار گیرد. بدین منظور در این مقاله به منظور کسب شناخت نسبت به گردشگری و سوال های مطرح شده در تحقیق و وارد شدن به مبحث اصلی تحقیق، متناسب با موضوع تحقیق، ابتدا اشاره ای به گردشگری، گردشگر و انواع آنها خواهیم داشت، جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه ساکنان روستای پالنگان می باشد که بین 850 تا 900 نفر می باشد، که با استفاده از فرمول نمونه گیری جامعه محدود کوکران از بین آنها تعداد 288 نفر به عنوان نمونه تحقیق استخراج گردیده اند. ابزار اندازه گیری استفاده شده در این تحقیق شامل داده های استخراج شده از پرسشنامه توزیع شده بین افراد نمونه گیری شده نمونه گیری می باشد. برای پرسشنامه استفاده شده در تحقیق حاضر پایایی با روش آلفای کرونباخ محاسبه شد. آلفای کرونباخ برای پرسشنامه برابر با 0/882 شد. در نتیجه پایایی پرسشنامه مناسب بود. تجزیه و تحلیل داده ها در دو سطح توصیفی و استنباطی صورت گرفت. در سطح توصیفی با استفاده از شاخص های آماری مانند میانگین، انحراف معیار، جداول و نمودار و . . . به تجزیه و تحلیل داده ها پرداخته شد و در سطح استنباطی از آزمون کای-دو (خی دو) و آزمون رتبه ای فریدمن کروسکال والیس و من ویتنی با استفاده از نرم افزار SPSS استفاده شد. تمامی فرضیات بجز دو عامل تعداد سالهای زندگی در روستای پالنگان و محل سکونت در سطح 0/95 معنادار بودند، نیز از میان ابعاد اثرات فرهنگی گردشگری با ضریب 4/71 بیشترین تأثیر را بر حمایت از توسعه گردشگری دارد.