تاثیرات بافت فشرده ی معماری بر ایجاد دلبستگی مکانی (مورد پژوهی : روستای پالنگان)

دلبستگی به مکان، نقطه تلاقی عناصر کالبدی فعالیت ها و مفاهیم ذهنی نسبت به مکان است. این حس دلبستگی موجب تبدیل فضا به مکانی با ویژگی های حسی و رفتاری خاص برای افراد می شود. دلبستگی به مکان پیوندی میان شخص و محیط است که ابعاد آن وابستگی زیادی به مسایل اجتماعی دارد. از مهم ترین کارکردهای دلبستگی مکانی می توان به ایجاد امنیت در محیط، هدفمندی در اشخاص و ایجاد انسجام زمان اشاره کرد. پالنگان یکی از روستاهای پلکانی استان کردستان است که دارای بافت فشرده و ساختمان های منسجم می باشد، به طوری که بام یک خانه حیاط خانه دیگر می باشد. حال این که بافت فشرده روستا چه تاثیری می تواند بر ایجاد دلبستگی مکانی ساکنین منطقه داشته باشد و یا عوامل موثر دیگر بر دلبستگی مکانی ساکنین چه چیز هایی هستند سوالاتی است که در این پژوهش پاسخ داده می شوند. پژوهش مذکور با روش مطالعه نمونه موردی، مطالعات میدانی و مصاحبه حضوری با ساکنین بخش های دارای بافت فشرده و تحلیل آنها با استفاده از آمارهای توصیفی و استنباطی انجام شده اند. در انتهای پژوهش تاثیرات مثبت و منفی بافت فشرده بر میزان دلبستگی مکانی تحلیل و بررسی شده و مورد ارزیابی قرار گرفته اند.

کلیدواژه ها:

بافت فشرده ، دلبستگی مکانی ، پالنگان ، روستای پلکانی