آشکار سازی نوسانات اقلیمی و اثر آن بر روی دبی در حوضه آبریز خلیج فارس و دریای عمان

امروزه بحران آب بیش از هر موقع دیگر در کشور احساس می گردد. با افزایش جمعیت اهمیت توجه به منابع آب دوچندان می گردد. در این پژوهش با استفاده از داده های باران سنجی ایستگاه های هواشناسی همراه اطلاعات دبی سنجی رودهای حوضه خلیج فارس و دریای عمان سعی بر آن شد که روند تغییرات دمی در سطح این حوضه بررسی گردد. به منظور بررسی روند نیز از میانگین متحرک و آزمون ناپارامتریک من کندال استفاده شد. نتایج نشان از دوره ترسالی در میان سال های 1370 تا 1374 در سطح ایستگاه های مورد مطالعه دارد. در میان سال های 1380 -1375 از میزان روان آب سطحی در تمامی سطح حوضه کاسته شده است. این روند کاهشی برای ایستگاههای جنوبی و جنوب شرقی حوضه که تحت تأثیر بارش موسمی و سودائی می باشد ادامه یافته در صورتی که در میان ایستگاه های غربی و جنوب غربی مجدد بر میزان دبی افزوده شده است. از نظر ماهیانه نیز به جز ایستگاه های جنوب غربی حوضه، از میزان اختلافات ماهانه کاسته و در نتیجه انحراف معیار به مانند دبی در سطح ایستگاهی در حال کاسته شدن می باشد. ولی در سطح ایستگاه جنوب غربی کشور به دلیل افزوده شدن بر میزان بارش میزان روان آب سطحی افزایش یافته میزان انحراف معیار به حداکثر میزان خود در سطح حوضه بالغ گردیده است.

کلیدواژه ها:

نوسان اقلیمی ، دبی ، من-کندال ، خلیج فارس و دریای عمان