مقایسه روش های درونیابی KRIGING و IDW جهت ارزیابی پارامترهای کیفی آب زیر زمینی در ارتباط با کاربرد کشاورزی به کمک GIS (مطالعه موردی: محدوده مرکزی و جنوبی شهرستان کلاله، استان گلستان)

تعیین پارامتر های کیفیت آب در مدیریت منابع آب از اهمیت بسیار زیادی برخوردار است. هدف از انجام این تحقیق، بررسی روشهای درونیابی Kriging و IDW برای تعیین پارامترهای کیفی آب و مقایسه نتایج هرکدام با یکدیگرمی باشد . برای این منظور ازتکنیک های GIS استفاده شده است. در تحقیق حاضر، وضعیت کیفی پارامترهای آب زیرزمینی شهرستان کلاله- استان گلستان مورد بررسی قرار گرفته است. جهت انجام این تحقیق از داده های 23 چاه نمونه برداری مربوط به سال 1392 استفاده شده است .عناصر کیفی آب این چاه ها در آزمایشگاه اندازه گیری شده است. جهت اعتبار سنجی هر یک از روش ها از پارامتر RMSEاستفاده شده است. نتایج تحقیق نشان می دهد که در منطقه مورد مطالعه روش IDW با کمترین مقدار RMSE ، روش مناسبتری نسبت به روش دیگر جهت درونیابی پارامترهای کیفی آب زیر زمینی می باشد.

کلیدواژه ها:

درونیابی ، GIS ، آب زیرزمینی ، کیفیت آب