علوم تغذیه: از سلول تا جامعه

زیست شناسی مولکولی به سال 1953 با کشف ساختار مارپیچ مضاعف DNA توسط واتسون و کریک زاده شد و تا سال 1961 کد ژنتیکی برای ترجمه توالی بازها در DNA به اسیدهای امینه در پروتئین و نهایتا مدل تنظیم ژنتیکی سنتز پروتئین پیشنهاد گردید. وقتی در سال 1961 جاکوب و منود برای نخستین بار مدل تنظیم بیان ژن در اشریشیا کولی را توصیف نمودند، تقریبا هیچکس به این نکته توجه نکرد که این مدل مصداق کامل تاثیر محیط تغذیه ای بر ژنوم یا همان نوتریژنومیکس (Nutrigenomics) است. داستان، بسیار ساده بود، وجود و یا عدم لاکتوز در محیط کشت باکتری به ترتیب موجب عدم بیان و بیان ژن بتا - گالاکتوزیداز می گردید. با این حال تاثیر این دانش بر علوم تغذیه، دست کم تا سال 200 و در مقایسه با دیگر علوم نسبتا محدود بوده است. یکی از دلایلی که متخصصان علوم تغذیه به این شاخه از دانش علاقه کمتری نشان داده اند شاید این باشد که دسترسی به آن دشوار می نماید در عین حال کار بر روی سلول به دلیل ویژگی های منحصر به فرد خود برای متخصصان علوم تغذیه بسیار جذاب بوده است و صد البته این جذابیت همچنان ادامه دارد. از جمله از مزایای مطالعات سلولی در مقایسه با مطالعه بر روی مدل انسانی (و حتی گاه مدل جانوری) هزیه کمتر، سرعت و تکرار پذیری بیشتر قابل ذکرند. البته این روش ها به تجهیزات و تخصص خاصی نیاز دارند.